Kinderalimentatie - hoe maak je eerlijke afspraken voor jullie kinderen?

Wat is kinderalimentatie?

Kinderalimentatie is de financiële bijdrage van beide ouders aan de kosten van hun kinderen na een scheiding.
Die bijdrage zorgt ervoor dat de kinderen in beide huizen kunnen rekenen op stabiliteit, zorg en dezelfde basis.

Volgens de wet zijn beide ouders financieel verantwoordelijk tot de kinderen 21 jaar zijn.
Het maakt dus niet uit bij wie de kinderen wonen: de kosten van opvoeding, school, kleding en vrije tijd blijven iets wat jullie samen dragen.

Een veelvoorkomend misverstand

Een veelgehoorde uitspraak is:

“Wij hebben co-ouderschap en de kinderen zijn 50/50 bij ons, dus kinderalimentatie is niet nodig.”

Dat klinkt logisch, maar het klopt niet altijd.
Want hoewel de zorgtaken gelijk verdeeld kunnen zijn, betekent dat niet dat de inkomens ook gelijk zijn.

Kinderalimentatie gaat niet alleen over de tijd die de kinderen bij ieder van jullie zijn, maar vooral over draagkracht:
de financiële ruimte die ieder van jullie heeft om bij te dragen aan de kosten.

De berekening zorgt er dus voor dat de lasten eerlijk worden verdeeld, ook als de één meer verdient of meer vaste lasten heeft dan de ander.

Hoe komt de berekening tot stand?

De hoogte van de kinderalimentatie wordt berekend aan de hand van de officiële TREMA-normen -
de richtlijn waar mediators, advocaten en rechters mee werken.

De berekening bestaat grofweg uit drie stappen:

1. Het gezinsinkomen vóór de scheiding

De eerste stap is het bepalen van het gezamenlijke inkomen van vóór de scheiding.
Dat is het inkomen waarvan jullie gewend waren om als gezin te leven.
Het uitgangspunt is dat de kinderen er na de scheiding zo min mogelijk op achteruitgaan.

2. De behoefte van de kinderen

Met behulp van de tabellen van het Nibud wordt vastgesteld wat kinderen gemiddeld kosten bij dat gezinsinkomen.
Dat is de behoefte: een richtbedrag dat laat zien wat er maandelijks nodig is voor voeding, kleding, school, sport en andere kosten.

3. De draagkracht van ieder van jullie

Daarna wordt gekeken wat ieder kan bijdragen aan die totale kosten.
Bij de berekening van de draagkracht wordt rekening gehouden met het inkomen, de vaste lasten en het bedrag dat iemand minimaal nodig heeft om van te leven.
Op die manier ontstaat een eerlijk beeld van wat ieder redelijkerwijs kan bijdragen.

De zorgverdeling

Ook de verdeling van de zorgtaken speelt een rol.
Wie kinderalimentatie betaalt, krijgt een korting op het te betalen bedrag,
omdat je op de dagen dat de kinderen bij jou zijn zelf ook kosten maakt.
Die korting heet de zorgkorting.

Hoe vaker de kinderen bij jou zijn, hoe hoger de korting.
Zo blijft de bijdrage in verhouding tot de daadwerkelijke zorg.

Wat als de situatie verandert?

Levens veranderen, en dus ook de financiën.
Een nieuw huis, een andere baan of minder inkomen kan invloed hebben op de gemaakte afspraken.

Daarom is het verstandig om de alimentatie jaarlijks te evalueren.
Sommige ouders spreken in het ouderschapsplan af dat bij een stijging of daling van het inkomen automatisch een herberekening wordt gedaan.

Door open te blijven praten, voorkom je dat kleine verschillen grote frustraties worden.
Het doel blijft hetzelfde: rust, eerlijkheid en duidelijkheid, zodat de kinderen nergens tussen komen te staan.

Wat helpt om goede afspraken te maken

• Houd het gesprek zoveel mogelijk zakelijk, niet emotioneel

• Kijk samen naar wat de kinderen écht nodig hebben

• Leg afspraken duidelijk vast in het ouderschapsplan

• Vraag hulp als jullie er niet uitkomen, een mediator kan helpen om overzicht en rust te bewaren